ค.ศ. 1964 แคทลีน แฮร์ริสในวัยทีนปลายของเธอ อาศัยอยู่ที่คอนแวนต์แห่งดอกกุหลาบอันเป็นที่รักในรัฐบ้านเกิดของเธอทางตอนใต้ของอเมริกาเป็นเวลาเกือบสองปี ครั้งแรกในฐานะ postulant เป็นเวลาหกเดือน ก่อนที่จะรับคำปฏิญาณตนเป็นสามเณร . ซิสเตอร์แคทลีนต่างจาก postulants และสามเณรอื่นๆ ในครอบครัวที่ไม่มีศาสนา ไม่ต้องพูดถึงนิกายโรมันคาทอลิก ด้วยเหตุนี้ การตัดสินใจของเธอในการเป็นภิกษุณีซึ่งขัดกับความปรารถนาของมารดาที่หย่าร้างกัน อาจทำให้จิตใจของเธอมั่นคงปลอดภัยกว่าเพื่อนร่วมงานที่เส้นทางชีวิตนี้อาจได้รับการปลูกฝังจากพวกเขา คอนแวนต์นี้นำโดย Mother Abbess สาธุคุณมารี เซนต์แคลร์ ผู้ซึ่งทั้งชีวิตคือคอนแวนต์แห่งนี้ ซึ่งเธอไม่ได้เหยียบเท้ามาเป็นเวลาสี่สิบปี สาธุคุณมารดาเชื่อว่าเป็นเสียงของพระเจ้าภายในกำแพงคอนแวนต์ และไม่ยอมให้พี่สาวน้องสาวซักถามอำนาจของเธอ เธอยังเชื่อว่านิกายโรมันคาทอลิกที่เธอรู้จักมาทั้งชีวิตนั้นสมบูรณ์แบบ เมื่อเธอได้รับพระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับสภาวาติกันที่สอง หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวาติกันที่ 2 ซึ่งเปิดดำเนินการในปี 2505 เพื่อเป็นกระบวนการในการทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดรับอุดมการณ์สมัยใหม่มากขึ้น เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ นับแต่นั้นมาอภิปราย พระราชกฤษฎีกากับพี่น้องสตรีคนใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่ เกรซ ผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย เธอยังเชื่อว่านิกายโรมันคาทอลิกที่เธอรู้จักมาทั้งชีวิตนั้นสมบูรณ์แบบ เมื่อเธอได้รับพระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับสภาวาติกันที่สอง หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวาติกันที่ 2 ซึ่งเปิดดำเนินการในปี 2505 เพื่อเป็นกระบวนการในการทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดรับอุดมการณ์สมัยใหม่มากขึ้น เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ นับแต่นั้นมาอภิปราย พระราชกฤษฎีกากับพี่น้องสตรีคนใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่ เกรซ ผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย เธอยังเชื่อว่านิกายโรมันคาทอลิกที่เธอรู้จักมาทั้งชีวิตนั้นสมบูรณ์แบบ เมื่อเธอได้รับพระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับสภาวาติกันที่สอง หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวาติกันที่ 2 ซึ่งเปิดดำเนินการในปี 2505 เพื่อเป็นกระบวนการในการทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดรับอุดมการณ์สมัยใหม่มากขึ้น เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ นับแต่นั้นมาอภิปราย พระราชกฤษฎีกากับพี่น้องสตรีคนใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่ เกรซ ผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย เมื่อเธอได้รับพระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับสภาวาติกันที่สอง หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวาติกันที่ 2 ซึ่งเปิดดำเนินการในปี 2505 เพื่อเป็นกระบวนการในการทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดรับอุดมการณ์สมัยใหม่มากขึ้น เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ นับแต่นั้นมาอภิปราย พระราชกฤษฎีกากับพี่น้องสตรีคนใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่ เกรซ ผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย เมื่อเธอได้รับพระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับสภาวาติกันที่สอง หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวาติกันที่ 2 ซึ่งเปิดดำเนินการในปี 2505 เพื่อเป็นกระบวนการในการทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดรับอุดมการณ์สมัยใหม่มากขึ้น เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ นับแต่นั้นมาอภิปราย พระราชกฤษฎีกากับพี่น้องสตรีคนใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่ เกรซ ผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย เปิดใน 1962 เป็นกระบวนการเพื่อทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดกว้างมากขึ้นสำหรับอุดมคติสมัยใหม่ เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใด ๆ นับประสาหารือเกี่ยวกับกฤษฎีกากับพี่สาวน้องสาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่เกรซผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย เปิดใน 1962 เป็นกระบวนการเพื่อทำให้คริสตจักรคาทอลิกเปิดกว้างมากขึ้นสำหรับอุดมคติสมัยใหม่ เธอปฏิเสธที่จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงใด ๆ นับประสาหารือเกี่ยวกับกฤษฎีกากับพี่สาวน้องสาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซิสเตอร์แมรี่เกรซผู้เป็นที่รักของ Postulants และสามเณรที่มีมุมมองร่วมสมัยมากขึ้นของคริสตจักร แรงผลักดันของซิสเตอร์แคทลีนในการเป็นภิกษุณีนั้นขัดกับฉากหลังนี้ กระบวนการของเธอซึ่งไม่ง่ายอย่างที่คนอื่นเห็น และการที่เธอทำให้เป็นภิกษุณีได้รับผลกระทบจากวิธีการที่เคร่งครัดของพระมารดาและการปฏิเสธที่จะปรับปรุงให้ทันสมัย

1964. Cathleen Harris, in her late teens, has resided at the Convent of the Beloved Rose in her home state in the American south for close to two years, first as a postulant for six months, before taking her first vows to become a novice. Unlike the other postulants and novices, Sister Cathleen was raised in a household without religion, let alone Catholicism. As such, her decision to become a nun, which went against her divorced mother’s wishes, may be more secure in her mind than her colleagues for which this life course may be more bred within them. The convent is led by the Mother Abbess, Reverend Mother Marie Saint Clare, whose entire life is this convent off of where she not stepped foot in forty years. Reverend Mother believes she is the voice of God within the walls of the convent, and thus does not tolerate any of the sisters questioning her authority. She also believes that the Catholicism which she has known all her life is perfect. When she receives an edict regarding the Second Vatican Council – more commonly referred to as Vatican II – which, opened in 1962 as a process to make the Catholic church more open to modern ideals, she refuses to implement any of the changes, let alone discuss the edict with any of the sisters, especially with the likes of Sister Mary Grace, the Mistress of Postulants and Novices who has more contemporary views of the church. Sister Cathleen’s drive to become a nun is set against this backdrop, her process which is not as easy as it appears to the others, and whether she makes it to nun is affected by the Reverend Mother’s strict methods and refusal to modernize.